Prawidłowa postawa ciała to prawidłowe ukształtowanie fizyczne i psychiczne człowieka.
To optymalna równowaga i stabilność ciała, która zapewnia optymalną wydolność statyczno - dynamiczną organizmu oraz prawidłowe ułożenie i działanie narządów wewnętrznych, przy minimalnym zapotrzebowaniu energetycznym dla mięśni, dzięki właściwemu ułożeniu poszczególnych części ciała. Postawa zależy od równomiernego rozwoju i działania poszczególnych grup mięśniowych. Każda dysproporcja w rozwoju tego układu zaburza stabilność kręgosłupa, co powoduje szereg zmian, a w efekcie końcowym wadę postawy.
Kręgosłup człowieka jest naturalnie wygięty w kształcie litery "S", co stanowi przystosowanie do pozycji pionowej. Posiada naturalne wygięcie szyjne i  lędźwiowe ku przodowi - tzw. lordoza, oraz naturalne wygięcie piersiowe i krzyżowe wypukłością skierowane do tyłu - tzw. kifoza. Kręgosłup to słup kostny ruchomy, na którym "zawieszone" są: szkielet kończyny górnej - złożony z obręczy barkowej i kości kończyny górnej wolnej, szkielet kończyny dolnej - składający się z pasa miednicowego i kości kończyny dolnej wolnej, oraz klatka piersiowa - z mostkiem i żebrami. Kręgosłup pełni funkcję podporową jako rusztowanie dla układu ruchu - szkieletowo-mięśniowego, oraz wszystkich innych układów. Ustawienie kręgosłupa jest ściśle związane z ustawieniem obręczy barkowej i pasa miednicowego, zaburzenia w jego ustawieniu wpływają na zamiany ustawień barków i miednicy - i wzajemnie. Najczęściej przeciążeniu ulega część szyjna i lędźwiowa kręgosłupa, gdyż są to odcinki najbardziej ruchome, pozbawione dodatkowego wsparcia kostnego, przy słabym mięśniowym. Nasz organizm działa jako jedna całość - wada na jednym poziomie wpływa na wytworzenie kompensacji i przeciążenia sąsiednich struktur.
Wady postawy to choroba cywilizacyjna naszych czasów. Są to m.in.: skoliozy - patologiczne boczne skrzywienia kręgosłupa, plecy wklęsłe - nienaturalne pogłębione lordozy, plecy okrągłe - nienaturalne pogłębione kifozy, przodopochylenie miednicy, skośne ustawienie miednicy, garby - zniekształcenie któremu towarzyszy wypchnięcie żeber i przemieszczenie łopatek, odstające łopatki, asymetryczne ustawienie barków, asymetria klatki piersiowej, kolana koślawe, szpotawe, płaskostopie, stopy nadmiernie wydrążone, stopy szpotawe, koślawe. Wady postawy mają dalekosiężne skutki, np. wypychanie brzucha do przodu (siedząc lub stojąc) skutkuje przemieszczaniem się narządów wewnętrznych w niewłaściwe miejsce i zwiększa się tym samym podatność organów brzucha na różne choroby, ale i problemy z menstruacją, migreny, rozchwianie emocjonalne i trudności z koncentracją.
Wady postawy dotyczą dzieci i dorosłych. Większy problem z wadami postawy mają dorośli. Organizm dorosłego jest sztywniejszy, osoby dorosłe są zwykle mało aktywne ruchowo, przez lata powtarzają codziennie złe nawyki i utrwalają wady, a tak długo "psuty" organizm w końcu reaguje bólem. U młodego miękkiego, rozwijającego się organizmu, wady postawy są do pewnego czasu "tolerowane" przez ciało i rzadziej objawia się bolesność. Niezależnie od wieku, profilaktyka ruchem jest najlepszym lekarstwem zapobiegającym dolegliwościom wynikającym z wad postawy.
Nieświadomość funkcjonowania ciała, nie eliminowanie złych nawyków i nie korygowanie wad, z czasem prowadzi do powstawania nieodwracalnych i pogłębiających się deformacji. Wpływają one na szybszy postęp zmian zwyrodnieniowych i niewydolności - są przyczyną bólu.
Przed tego rodzaju deformacjami postawy chronią regularnie i prawidłowo wykonywane ĆWICZENIA JOGI. JOGA METODĄ IYENGARA ma charakter edukacyjny, profilaktyczno-rehabilitacyjny. Budzi świadomość ciała i rozwija uważność w działaniu. Powoduje, że ćwiczący zapoznaje się ze szkieletowo-mięśniową budową ciała, poznaje rodzaje ruchu i pracę mięśni.  Pozycje jogi - asany korygują postawę, likwidują asymetrie, rozwijają poczucie równowagi, uczą prawidłowego stania, właściwego rozkładania ciężaru ciała, uczą koordynacji, stabilności. Joga zatroszczy się o cały organizm, zarówno o stawy obwodowe, układy wewnętrzne, jaki i o najważniejszy z punktu widzenia schorzenia układ szkieletowo-mięśniowo-nerwowy. Działając kompleksowo na cały organizm, joga redukuje nawyk kompensacji i wytwarza nowe, prawidłowe wzorce ruchowe. Ćwiczenia powinny być wdrażane jak najwcześniej, wtedy można spodziewać się dobrych efektów i zapewnić pełną profilaktykę,  ich odsuwanie na dalszy plan działa na niekorzyść organizmu. W przypadkach dolegliwości chorobowych uprawianie jogi należy skonsultować z lekarzem lub fizjoterapeutą.
Więcej o korzyściach z uprawiania jogi.
                                                                                                                                                            Paschima namaskar

/mat. Biologiczne podstawy rekreacji ruchowej.Podręcznik dla instruktorów./
/rys..Joga. Ilustrowany przewodnik anatomiczny. Leslie Kaminoff, "rys.www.bksiyengar.com/